Սանկտ Պետերբուրգի համալսարանի իրավաբանական ֆակուլտետի նախկին ուսանող Նժդեհը, որ 1904 թվականին ալմա-մաթերից հեռացել էր Թուրքիայի դեմ ուղղված ազգային ազատագրական պայքարին մասնակցելու համար, Երկրորդ հայրենական մեծ պատերազմը (դուք տեղյա՞կ եք, որ այսպիսի բան էլ կա, Զաբելին) սկսվելուն պես Թիֆլիսում կամավոր զինվորագրվում է Ռուսական բանակին։

Հնամենի հայօջախներից մեկը Անկյուրիան է` ներկայիս Անկարան, և ես չունեմ ճշգրիտ պատասխան առ այն, թե Կ. Պոլիսը օսմանների գրավելուց հետո Անկյուրիայի հայերն ինչու գաղթեցին նորաստեղծ պետության մայրաքաղաք: Ենթադրում եմ, որ հիմնական պատճառը առևտրի և արհեստների ոլորտում թուրքերի տրամադրած խրախույսն էր:

Որպես աքսիոմ պետք է ընդունել այն իրողությունը, որ դարերի ընթացքում մարդն իր էությամբ, իր կերպարով, իր ներքին աշխարհով երբեք չի փոխվել՝ անկախ նրանից, թե հասարակական-տնտեսական որ՝ ճի՞շտ, թե՞ սխալ ֆորմացիայի միջավայրում է ապրել ու աշխատել:

Ներկայումս Մերձավոր Արևելքում քաղաքական գործընթացները զարգանում են սրընթաց արագությամբ՝ ստեղծելով անկայունության և խառնակության անցանկալի մթնոլորտ: Աշխարհաքաղաքական օրինաչափություններն ընթանում են հստակ և որոշակի սցենարներով՝ շոշափելով ամբողջական ժողովուրդների և պետությունների կենսական շահերն ու ճակատագիրը:

Աստվածաշնչի ամենաառեղծվածային ու կարևոր երևույթներից մեկը կարող է շուտով գտնել իր բացատրությունը:

Ավելի լավ չէ՞ր լինի, որ ինքը՝ Скачко-ն, Ստալինը, պավլովիչները, ռադեկները, զինովևները, միլլերները և նրանց հայ աշակերտները նույնպես ղեկավարվեին Լենինի պատվիրաններով ու սկզբունքներով, թե ռևոլյուցիոն ֆրազը չէ կարևոր, այլ կատարած կոնկրետ գործը, թե ֆրազների հետևում պիտի տեսնել, թե ինչ կոնկրետ գործ է կատարվում և ըստ այնմ դատել մարդկանց, քաղաքական պարտիաների և կառավարությունների մասին, թե պատերազմը նախորդ տարիներին վարած քաղաքականության շարունակությունն է՝ ռազմական միջոցներով և այլն:

Մեր ժողովուրդը տարբեր երկրներում ունեցել է մի քանի հայաքաղաքներ` արմենոպոլիսներ, այսինքն՝ բնակավայրեր, որոնք հիմնել են հայերը և որոնք եղել են զուտ հայաբնակ:

Ահարոնի հետ ծանոթացել էի 1988-ին դատախազության աշխատողների վերապատրաստման կուրսերում, սումգայիթյան դեպքերից մի քանի ամիս հետո: Մի քանի օրվա ծանոթներ էինք, որ մի դեպք մեզ դարձրեց հնամենի բարեկամներ:

Էգոիզմը (egoisme - եսասիրություն, սեփական շահի գերադասումը ուրիշների ու հասարակության շահերի նկատմամբ, չափազանցված պատկերացումներ սեփական անձի ու սեփական արժանիքների նկատմամբ) անբուժելի մարդկային հիվանդություն է, որը, ելնելով ստեղծված պայմաններից, կարող է միայն շրջապատից ժամանակավորապես թաքցվել, բայց այն անվերջ մնալու է մարդկանց ու նրանց գեների մեջ, փոխանցվելու է հաջորդ սերունդներին:

Իսրայելի խորհրդարանում մեկ ժամ քննարկումից հետո խորհրդարանը 24 կողմ ձայնով հավանություն տվեց կառավարության ներկայացուցիչի առաջարկին եւ Հայոց ցեղասպանությունը ճանաչող ու դատապարտող բանաձեւը կրկին ուղարկեց կրթության հանձնաժողով լրացուցիչ քննարկման համար։